Δύο μισιριώτικα και ένα χριστουγεννιάτικο

Κάιρο 1
(άγνοια)

Ο σκαραβαίος στην αρχαία Αίγυπτο ήταν ιερός:
έδινε δύναμη στους μαχητές,
χάριζε γονιμότητα στις γυναίκες,
έτσι πιστεύαν· και έσπρωχνε τον δίσκο του ήλιου
να ανατείλει κάθε μέρα.
Μικρό ζώο αλλά δυνατό και χαρισματικό.
τον θεωρούσαν μάλιστα σύμβολο
ανανέωσης, αναγέννησης και ανάστασης.

Δεν πήγα στο μουσείο να δω σκαραβαίους
σε αναθήματα, κτερίσματα, φυλαχτά, κοσμήματα.
Κυκλοφορούν στους δρόμους σκαραβαίοι,
μεγάλοι και πολλοί, σε κάθε χρώμα, ωραίοι.

Δεν έχει αξία σήμερα η δύναμη στη μάχη,
η γονιμότητα στη γυναίκα δεν είναι το παν.

Αγνοώ αν οι κάτοχοι τόσων σκαραβαίων είναι:
ανανεωμένοι, αναγεννημένοι ή
έστω αναστημένοι.

Κάιρο 2
(ματαίωση)

17/11/2021, ηλιόλουστη μέρα, Αλλάχ χαρά.
Στο φαρδύ πεζοδρόμιο της οδού Μαχμούντ Χάφιζ
έξω από την National Bank of Egypt
κάτω από τέντες, σε άνετα καθίσματα,
σε αποστάσεις μεταξύ τους, το χαρτάκι προτεραιότητας ανά χείρας,
—όλα τα έχει η τράπεζα φροντίσει κιμπάρικα, σοφά και φαραωνικά—,
οι γέροι (και όχι μόνο), περιμένουν άνετα, ήρεμα και σκιερά
μέχρι να ‘ρθει σειρά. (Μέτρα για τον Covid -19 και εδώ).

Εκπλήσσομαι θετικά, βγάζω μια φωτογραφία.
Σπεύδει αμέσως βλοσυρός μαυροφόρος σεκιουριτάς.
Λέει —ως εικάζω— και μου δείχνει πως αυτό απαγορεύεται.

(στο νου μου οικείες εικόνες πρόσφατες από την Εθνική:
διαπληκτισμοί ορθίων για τη σειρά, μες στο λιοπύρι ή και υπό βροχή)

κι ενώ εγώ καίγομαι να του πω πόσο θαυμάζω
τη χώρα του και τις τράπεζές της,
σεβαστικές προς τον ηλικιωμένο και τον πελάτη,

(μάταιο, όμως, ως εικάζω: ανεπαρκή τα αγγλικά του
και τα αραβικά μου για τσιριμόνιες)

περιορίζομαι να χαμογελάσω γλυκά,
—αυτός με κοιτά ακόμη αγριωπά—
και απομακρύνομαι βουβά.

Με τον Φάνη και τη Χαρά

—Ας ανεβούμε λίγο ακόμη,
μετά από διακόσια μέτρα
θα φανούν και τα έλατα.
Κοίταξα τον Φάνη:
—Τα απεχθάνομαι τα έλατα,
όλα τους ίδια κι όμοια, όλα μαζί σα λεγεώνα,
και δε συναγελάζονται με άλλα δέντρα,
εκτός και αν είναι Χριστούγεννα·
τότε, μόλις στολιστούν,
αρχίζουνε να τα κοιτούν
καθώς αυτά τριζοβολούν
στο τζάκι·
τα χαζεύουν αδιάφορα.
—Χαιρέκακα, διόρθωσε η Χαρά.

Από τα ποιήματα του καιρού