οι δικές του οι ώρες τον θεωρούσαν καταδότη· ενοχή και αθωότητα μοιράζονταν / την ενοχή / στα δύο
παρ’ όλα αυτά οι Έλληνες θα διασκεδάζουν / η ζέστη θα έρχεται απότομα και θα μαραίνει
Άλλοι για να αποκοιμηθούν μετρούν πρόβατα. Η Έλινορ μετράει φυσίγγια.
Το κλείστρο πρόλαβε / Την έκοψε απ’ τη ζωή / Την φύλαξε στη μνήμη
[Άκου τώρα κάτι σοβαρό: αυτός ο δρόμος που χαράζεις με το νύχι / οδηγεί σ’ ένα σημείο χωρίς επιστροφή. / Εγώ έχω ήδη φτάσει.]
Σήμερα είναι η μεγάλη μέρα, το τέλος της υπομονής και της προσπάθειας. Έχει τα 90 ευρώ στο μπουφάν του. Κολλαριστά.
Σκέφτεται το τωρινό, στεγνό, λυπημένο σώμα της κι αισθάνεται το χάσμα του χρόνου, το ανεπίστρεπτο, το ανεξαγόραστο της νεότητας.
Μου τράβηξε την προσοχή από την πρώτη στιγμή. Πρέπει να ήταν γύρω στα εξήντα, με ρωμαλέο παράστημα και χέρια πιανίστα ή ποιητή –
Για να γίνεις ευνοούμενη θα χρειαστεί να φτιάξεις ένα βάθος ψυχής και από εκεί να περιφρονήσεις ανυπόκριτα το δέον, τον κανόνα
Φόβος να μην αργήσεις κι ο φόβος μην φτάσεις πριν απ’ όλους. Μτφρ. ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Η ύλη των πάντων συνενώνεται σ' ένα και μόνο νερό, ίδιο με τα δάκρυα που νιώθω να κυλούν στα μάγουλά μου. Μτφρ. ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ
Δύο στερεοσκοπικές διηγήσεις σε μετάφραση του ΑΧΙΛΛΕΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ
Φινλανδός ποιητής. (Όταν ήμουν 19, ο Νάρκισσος άλλαξε δέρμα μπροστά στον καθρέφτη στην πόρτα του ντουλαπιού στη σοφίτα)
Το παρόν είναι πάντοτε σκοτεινό. Οι χάρτες του μαύροι, περιγράφοντας στην αργή άνοδο προς το κενό του. Μτφρ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ
Για το δοκίμιο «Εκτός πλαισίου» του Φ. Δ. Δρακονταειδή
Μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη: η αμερικανική ποίηση και το διαδίκτυο
Για το αστυνομικό μυθιστόρημα του Σταύρου Χριστοδούλου «Τη μέρα που πάγωσε ο ποταμός»
Για το βιβλίο της Νίκης Τρουλλινού «Με θέα στο Λεβάντε»
Για τα «Καπνισμένα ερείπια» του Βασίλη Κουνέλη
Για το συλλογικό έργο «Διηγήματα της ‘Γενιάς των ερειπίων’»
στο «Μπαρόκ» της Αμάντας Μιχαλοπούλου
Για «Το γλωσσάριο των ανθέων» (Ανθολογία ποιημάτων για λουλούδια εν ανθηρώ έλληνι λόγω) της Δώρας Μέντη
Οι αόρατες δυνάμεις αδιαχώριστες από τις ορατές τους εκδηλώσεις, υπαινίσσονται συστηματικά και οι 12 παρθένες του Μαυσωλείου.
Την είχα «γνωρίσει» από δημοσιεύσεις με βιβλιογραφικές πληροφορίες για βιβλία από τα προεπαναστατικά χρόνια.
(Διάβαση του Παμίρ). Η κιργισιανή τροχαία έχει τοποθετήσει σε πολλά σημεία στο πλάι του αυτοκινητόδρομου περιπολικά-μαϊμούδες.
Κάθε μήνα 3-4 συγγραφείς αναπτύσσουν μια φράση σε ένα αδημοσίευτο πεζό κείμενό τους (έως 250 λέξεις).
Σ’ αυτό το τεύχος, ο Breton μιλά για τη γνωριμία του με τον Paul Valéry. Επίσης, διαβάζουν οι: Soupault, Aragon, Éluard
