Τέσσερα λεπτά με τη φωνή του Γιάννη Πάνου

Μέ­σα στις χι­λιά­δες κα­σέ­τες με ηχο­γρα­φή­σεις φω­νών αν­θρώ­πων του πο­λι­τι­σμού, δυ­σκο­λεύ­τη­κα να βρω τον Γιάν­νη Πά­νου. Μό­νος του δεν εί­χε πα­ρου­σια­στεί στο ρα­διό­φω­νο γι᾽ αυ­τό έψα­ξα σε εκ­πο­μπές που θα μπο­ρού­σε να ήταν προ­σκε­κλη­μέ­νος. Τον εντό­πι­σα στις «Ρα­διορ­ρο­ές», τού Γιώρ­γου Βέλ­τσου (Β’ Πρό­γραμ­μα 3.3.1984). Απέ­κο­ψα ένα μο­νό­λο­γό του τεσ­σά­ρων λε­πτών (δια­βά­ζει τον «Επί­λο­γο» της Remington...), πο­λύ­τι­μο φω­νη­τι­κό τεκ­μή­ριο ενός ολι­γο­γρά­φου αλ­λά ση­μα­ντι­κού πε­ζο­γρά­φου. Ο πα­ρα­γω­γός μά­λι­στα της εν­δια­φέ­ρου­σας εκ­πο­μπής, γνω­στός δια­νο­ού­με­νος και ποι­η­τής, πα­ραλ­λη­λί­ζει τον τρό­πο γρα­φής του Γιάν­νη Πά­νου με εκεί­νο του Προυστ. Επι­προ­σθέ­τως δια­πί­στω­σα ότι στις λο­γο­τε­χνι­κές συ­ζη­τή­σεις που γί­νο­νταν στο σπί­τι των Ανα­γνω­στά­κη στην Πεύ­κη, υπήρ­χε κα­θο­λι­κή εκτί­μη­ση για τον συγ­γρα­φέα του …από το στό­μα της πα­λιάς Remington….

_{ΦΩΝΟΘΗΚΗ: Γιώργος Ζεβελάκης
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Λάκης Δόλγερας}