Έχουμε ταξιδέψει πολύ
Το σώμα μου κι εσύ
Σε κάποιο δρόμο παγωμένο
Μιας πόλης του βορρά
Βαθέος γήρατος, μας είχες πει
Ομιλούντες μια γλώσσα ξεχασμένη
Σανσκριτική με τα φωνήεντα κλειστά
Μη μας μπουκώσει ο χειμώνας
Κυρίες και κύριοι, είχες πει
Ο θάνατος το στρώνει
Στον εικοστό αιώνα και μετά
Περίλυπες χάνονται οι λέξεις μας, αγαπητέ Βαρβέρη
Όποιος στους υπονόμους δε χωθεί
Στους μαύρους κάλυκες της μνήμης του θα πέσει
Βασανισμένο αμφίβιο πενθηφορώντας
Κοστούμι μαύρο επίσημο βαρύ
Μιας τελετής τις ανθοστήλες θα φροντίζει
