Πρώτη φορά εδώ κι είμαστε σαν πάντα κάτοικοι δροσιάς και μηνυμάτων, /.../ οι ιστοί των δέντρων είναι τα ίδια τα μαλλιά μας
... Έφτασε, όπως πάντα, στην ώρα του. Φορούσε λευκό, λινό κουστούμι και ψάθινο καπέλο...
Ξυπνώντας κάποιο πρωί από ταραγμένο ύπνο ο Γκρέγκορ Σάμσα, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σ' ένα τεράστιο έντομο...
Είναι άλλο πράγμα να σκοτώνεις τον Θάνατο / και άλλο να επιστρέφεις / μέσα από τις περίπλοκες στροφές του Λαβυρίνθου
Όλοι περνούσαμε και τρώγαμε το εμβόλιο, λέγοντας ο ένας στον άλλο «Άντε και στα δικά σας»
Μία από τις κυρίες που είχαν λάβει μέρος στον χορό άφησε μία φούστα όμοια με εσώρουχο της τελευταίας μόδας ευδιακρίτως αδιάκριτον
Μου ζήτησαν να επιστρέψω στη καρέκλα μου αφού δεν έχω άδεια κυνηγού κι έχουν καταργηθεί από αιώνες τα Δασαρχεία των ονείρων
Οι Βαυαροί των Αθηνών γνώριζαν πολύ καλά τη σημασία της χαρτογραφίας στη διοικητική και αναπτυξιακή λειτουργία του κράτους
Τα γεγονότα της επικαιρότητας με έμφαση στα «εξωτικά» και στα «αιματηρά» έγιναν ο κινητήρας μιας πραγματικής βιομηχανίας του Τύπου
Για το βιβλίο της ΔANAHΣ ΣΙΩΖΟΥ «Ενδεχόμενα Τοπία» με τη βοήθεια από «Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους» (Clarisa Pinkola Estés)
Είπαν να κάμουν το αλατοπίπερο της ζωής σκέτο πιπέρι της ζωής, κι έτσι επιδόθηκαν σε, ούτως ειπείν, προπόσεις πιπεράτες
Όσο πιο συχνά το κάνουμε, τόσο πιο καλά περνάμε. Αν το κάνουμε επί μια ώρα, καίμε 500 θερμίδες. Είναι εξίσου κοινό με τα φύκη...
(Έμβρυα και στάχτες, Μέρος Δεύτερο). Όταν περπατά για ώρα σε καμένη γη o περιπατητής βγαίνει απ’ τις γνωστές εκδοχές του τόπου.
Όταν ρώτησαν τον Τζόυς αν προσβλέπει σ’ ένα ανεξάρτητο ιρλανδικό κράτος είπε:«Γιατί; Για να μπορέσω να δηλώσω πρώτος του εχθρός;»
Η κειμενική ροή μοιάζει με ρυάκι που συνήθως είναι γαλήνιο με τα νερά του να κυλούν ήρεμα και απλά
Ποιήματα του ΠΙΕΡ ΖΑΝ ΖΟΥΒ, ενός από τους σημαντικότερους Γάλλους ποιητές του 20ού αιώνα
Οι συγγραφείς δεν προηγούνται της εποχής τους. Η εποχή όμως καθυστερεί, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται πιο μπροστά
