Δημητρίῳ [Ἐγγεγραμμένῳ] χαίρειν

Ευ­χα­ρι­στώ, κα­τε­́φθ­ασαν τα τα­χυ­δρο­μη­με­́να
Ιω­νι­κά και Βο­́ρεια, κα­λώς Με­λα­νω­με­́να.
Ου­δε­πο­σώς μ’ ενο­́χλ­ησαν τα «βλε­́φ­αρα του ήλου»,
εφο­́σον ήλος/ήλιος, επι­με­λείᾳ Φι­́λου
εξι­́σου προ­ση­λω­́νο­υσι Στε­ρε­́­ωμα βι­βλι­́ου
                ποι­η­́σ­εως ρο­μα­ντι­κής Φω­τός τού Τρι­ση­λι­́ου.
Φως εκ φω­τός αρ­χαϊ­κού ψυ­χών και εξαγ­γε­́λου,
                νη­́σων, πε­δια­́δων, μου­σι­κής με­τά μαλ­λιών αγ­γε­́λου,
χρυ­σού απε­́φθου, σε­λη­νών, του Πα­ραλ­κα­ζα­ρει­́ου
                Με­τρού και χθα­μα­λών στο­ών τών του Βε­ζε­στε­νι­́ου
και τύ­μβων τών βαλ­κα­νι­κών, κο­ρών επτα­νη­σι­́ων
                και του Αι­γαι­́ου ρα­δι­νών, θε­αι­νών τών μου­σει­́ων,
εξό­δων, επι­δη­μιών και με­τρι­κών ορ­γι­́ων,
                Θρα­κών και Μα­κε­δο­νι­τών ανα­σκα­φών τε­λει­́ων,
μο­́χθου επα­νεκ­θε­́σ­εων, πυ­ρός Σα­τουρ­να­λι­́ων
                Κα­βα­φεγ­γο­νο­που­λι­κών ομού και Νο­βα­λι­́ων.
Εις άκρην έθ­εσας σο­φώς δε­κα­́κις τας χι­λι­́ας,
                ουκ εις εξο­́φλ­ησιν χρε­ών, αλ­λ’ εις σαρ­κός κη­δει­́ας,
ως η χο­λή σου η με­́λα­ινα εσκί­ρτα κ’ εφο­βει­́το
                ότ’ ιδε­ω­́δους Εθνι­κού η Χω­́ρα εμ­φο­ρει­́το.
Σπον­δάς σοι χε­́ω, Βέ­λτ­ιστε. Της Σης και Κα­λο­κλη­́ρου
                εκ­δο­́σ­εως αντι­́τ­ιμα ει­́σπρα­ττ’ εξ ολο­κλη­́ρου!

                Ο Σος τού ημε­τέ­ρου σου Παν­θεσ­σα­λο­νι­κεί­ου

ΥΓ. Τῳ εντευ­ξο­μένῳ και τῃ εντευ­ξο­μένῃ:

Ίνα δ’ εις ψα­́θαν εν­δε­ής μη αφῄ λυ­γρά τα κω­́λα,
πι­́­ετ’ εις την υγει­́αν του Ερυ­θρο­ξυ­λο­κο­́λα!