Τέσσερα ποιήματα

Λεπτομέρεια τοιχογραφίας άγνωστου ζωγράφου, του λεγόμενου Maestro di Tolentino στη βασιλική του Αγίου Νικολάου στο Toλεντίνο της Ιταλίας (περ. 1315)
Λεπτομέρεια τοιχογραφίας άγνωστου ζωγράφου, του λεγόμενου Maestro di Tolentino στη βασιλική του Αγίου Νικολάου στο Toλεντίνο της Ιταλίας (περ. 1315)

Μικροσεκόντ Ι

Από χρόνο άλλο τίποτα

Στα μεσημεριανά τραπέζια με την μητέρα μου,
νιώθω σαν να διακυβεύεται αν στην ταφόπλακά μου
θα σημειωθεί με τικ

            → τον ξόδεψε
                            → δεν τον ξόδεψε

    Στις γυναίκες, λέει ο Τσιώλης, δια στόματος Θεοφάνη,
    πρέπει να δίνεις το πέντε και να κρατάς
    το ενενηνταπέντε.

    Από την άλλη ο George Best είχε δηλώσει πως το
    ενενήντα τοις εκατό των χρημάτων του το ξόδεψε
    στις γυναίκες και στο αλκοόλ
    τα υπόλοιπα τα σπατάλησε

    [κι άλλα τέτοια διακειμενικά και επίγεια]

    Μα δεν το βλέπεις πως τελείωσαν οι παρομοιώσεις
    με λευκές παραλίες
    πως άκαφτοι θα πάμε
    πως κουρδισμένοι
    σε δυτικές κλίμακες θα λέμε
    «σ’αγαπώ τόσο που θέλω να
    πάρουμε μαζί στεγαστικό δάνειο»;

    Μικροσεκόντ ΙΙ

    Εκείνο το ξημέρωμα στη Σκουφά,
    πίστεψα πως θα μπορούσα
    να σ’αγαπήσω με παρομοιώσεις
    (χώμα/νερό Οδυσσέας/Ιθάκη )
    κι ας μέναν άμετρες γραμμένες στα σεντόνια σου

    Μα είμαστε λέει νευρολογικά προορισμένοι
    να μην είμαστε ευτυχείς
    γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε
    και το σημείο του εγκεφάλου
    που ανάβουνε λαμπιόνια όταν
    μας λένε «ναι»
    είναι ίδιο με εκείνο που ξυπόλητο
    χορεύει με σημαία του μια φούστα
    όταν μας λένε «όχι»

    Κι εγώ δεν είμαι νευρολόγος,
    ούτε –κατά μεγάλη μου έκπληξη–
    άνθρωπος της Τέχνης
    για να σου σκηνοθετήσω θύελλες
    Βλέπω ted talks,
    σκαρφίζομαι ευφάνταστους τίτλους
    κοιτάζω το κενό και καπνίζω
    σκεπτόμενη τι δουλειά έχει το instagram
    στα έμμετρα γραπτά μας

    Και κυρίως       θέλω                
                                σε    
    να σου ξοδέψω τον χρόνο μου

    Λείπω

    Στις μέρες που περνούν ερήμην μου
    στα ημερολόγια
    στις αεροπορικές εταιρίες
    στα άδεια ποτήρια
    και στα άδεια ξυπνήματα

    Μπορεί με τη σειρά μου να λείψω για λίγο
    για να εφεύρω μια καινούρια
    μονάδα μέτρησης του χρόνου
    για να μετράω το χρόνο
    που είσαι μακριά μου

    Eσένα

    Θέλω
    να μου περιγράψεις
    το πρωί της ημέρας που
    αποφάσισες

    πως η μαμά σου δεν είναι
    ο αγαπημένος σου άνθρωπος στη γη

    Θέλω να μάθω αν φοβάσαι,
    πως όταν
    μεθάς και ψευδίζεις,

    λιγάκι,
    σταματάς να είσαι εντυπωσιακή

    Θέλω να με μάθεις να ερμηνεύω την στιγμιαία αμηχανία σου όταν με βλέπεις

    Θέλω να μου διηγηθείς τη μέρα σου, ξεκουμπώνοντας τα κουμπιά
    εκείνου του
    πράσινου-πετρόλ
    πουκαμίσου,
    που τόσο σου πάει

    Θέλω την πρώτη σου σκέψη όταν ξυπνάς,
    τα κυριακάτικα μεσημέρια σου,
    τα πρωινά που ξυπνάς με χανγκόβερ

    [Θέλω να θέλεις την πρώτη μου σκέψη όταν ξυπνάω,
    τα κυριακάτικα μεσημέρια μου,
    τα πρωινά που ξυπνάω με χανγκόβερ]

    Θέλω να σου αφιερώσω όλο τον μεγάλο ερωτικό

    Θέλω να μάθω
    ποιο είναι το αγαπημένο σου σημείο να σε χαϊδεύουν στην πλάτη
    και αν
    όταν τελειώνεις
    θέλεις
    να σε κοιτάζω
    στα μάτια.

     

    αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν: