Οι Κασσάνδρες τούτων των καιρών, μας μιλούνε, αν είναι ποτέ δυνατόν, για ανθρώπους που θα μοιάζουνε ρομπότ, για δούρειους ίππους των ανθρώπινων δεσμών, για Περσεφόνες των δικών μας ημερών, κάτω στον Άδη έξι μήνες, κι άλλους έξι έξω στο φως.
Μα κάθε Κασσάνδρας η μοίρα είναι η μοναξιά, και η έρημος είναι το κοινό της.
Κι όμως, η Τροία έπεσε.
