Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται ενδιαφέρουσες επιστολές γνωστών καλλιτεχνών (συγγραφέων, μουσικών, ζωγράφων,...) απευθυνόμενες σε φίλους, συναδέλφους, οικείους ή απλώς γνωστούς, στις οποίες αναφέρονται σε θέματα που ουδεμία σχέση έχουν με το καλλιτεχνικό τους έργο ούτε, ει δυνατόν, με τις τέχνες γενικότερα. Μπορεί να πρόκειται για θέματα προσωπικά ή επικαιρότητας, να αφορούν τραγικά συμβάντα ή να σατιρίζουν καταστάσεις και ανθρώπους. Το πιο σημαντικό κριτήριο για την επιλογή τους θα είναι το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν, φυσικά, αλλά και το κατά πόσο, μέσα από αυτές, διαφαίνονται πλευρές της προσωπικότητας των επιστολογράφων ή των αποδεκτών, που απέχουν ή και επιβεβαιώνουν τη συμβατική εικόνα που έχουμε διαμορφώσει στο νου μας για τους καλλιτέχνες αυτούς σαν άτομα. Ως εκ τούτου, η επιλογή των επιστολών θα είναι καθαρά υποκειμενική.
——— ≈ ———
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ
ΕΝΤΓΚΑΡ ΡΑΪΣ ΜΠΑΡΟΟΥΖ
ΣΤΟΝ
ΧΕΡΜΠΕΡΤ Τ. ΟΥΕΣΤΟΝ1
——— ≈ ———
1298 Kapiolani Boulevard, Χονολουλού
27 Ιανουαρίου 1941
Αγαπητέ Μπερτ
Οι τέσσερεις γενεές της Φλόρενς2 είχαν συναχθεί σε δείπνο στο σπίτι μας στο Μπέβερλι Χιλς το 1935˙ άρα νικάμε τους Κιλπάτρικ κατά πέντε χρόνια.
Οι Μπάλντουιν είναι μια από τις μεγάλες οικογένειες των Νησιών. Νομίζω ότι με είχαν συστήσει σε ορισμένους από αυτούς, όμως δεν γνωρίζω κανέναν τους καλά. Κατοικούν στο νησί Μάουι και, απ’ ότι καταλαβαίνω, δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς εκεί πέρα. Υπάρχει μια μεγάλη έχθρα ανάμεσα στους Ντίλινγκαμ του Οάχου και τους Μπάλντουιν του Μάουι. Συναντιόνται κάθε χρόνο στο γήπεδο του πόλο και κάποτε έγινε κάποια βρωμοδουλειά που ήταν η αρχή της έχθρας. Δε γνωρίζω καθόλου τις λεπτομέρειες. Καταλαβαίνω ότι οι Μπάλντουιν είναι άκρως αλαζόνες και αυταρχικοί˙ και πάλι όμως τίποτα δεν γνωρίζω επ’ αυτού˙ και, φυσικά, στο νησί εδώ, ακούω μόνο την άποψη των Ντίλινγκαμ. Τώρα, θα χαιρόμουνα πολύ να γνωρίσω τον κ. Μπάλντουιν, αφού είναι δικός σου παλιόφιλος.
Χαίρομαι που μου λες ότι πήρες πίσω κάτι από τον Αντιπαθέστατο Φοροεισπράκτορα. Μπράβο σου. Είναι πολύ κακό το ότι μας έκαναν να νοιώθουμε τόσο δυσαρεστημένοι με τους φόρους. Πιστεύω ότι όλοι είναι πρόθυμοι να πληρώνουν δίκαιους φόρους, σωστά υπολογισμένους και συλλεγμένους, αλλά ο τρόπος που γινόταν αυτό έκανε συχνά τον καθένα να σιχαίνεται την κυβέρνησή του. Ο Αλ Καπόνε ήταν ένας αγαθός φιλάνθρωπος συγκρινόμενος με την κυβέρνηση του Νιού Ντιλ.
Μιλώντας για τον Ουίλκι:3 Νομίζω ότι ήταν πολύ έξυπνη κίνηση το να πάει στην Αγγλία. Είμαι σίγουρος ότι ο φόβος των Άγγλων προς το πρόσωπό του συνέβαλλε στην ήττα του. Είναι σίγουρο ότι θα τους αρέσει, ιδιαίτερα στον Τσώρτσιλ˙ και το 1940 κάτι τέτοιο ίσως να τον είχε βοηθήσει πολύ. Και «Πάντοτε θα υπάρχει η Αγγλία.»
Τι νομίζεις τώρα για τον παλιό σου φίλο τον Μουσολίνι; Έχει γίνει, εδώ και μερικές εβδομάδες, ένα φωτεινό αστέρι στη ζωή μου. Κάθε πρωί αρπάζω την εφημερίδα για να δω τι του κάνανε την προηγούμενη μέρα οι Έλληνες ή οι Άγγλοι και περιμένω αυτά που θα του κάνουν αύριο, με το καλό, οι Ιταλοί. Διαβάζεις τον Ουέστμπρουκ Πέγκλερ;4 Εάν όχι, πρέπει να το κάνεις. Δεν ξέρω πώς έχει γλυτώσει την δολοφονία. Σίγουρα έχει τσαγανό.
Χαίρομαι που πέρασες τόσο ωραία στην Πασαντίνα. Τον άκουσα τον αγώνα, εγώ ήμουνα με τη Νεμπράσκα. Είχα πιστέψει ότι θα νικούσαν. Σίγουρα το Στάνφορντ έπαιξε σπουδαίο φούτμπολ.5
Τα καλύτερα σε όλους σας!!!
Εντ
Σ Η Μ Ε Ι Ω Σ Ε Ι Σ
——— ≈ ———
(1) Ο Χέρμπερτ Τ. Ουέστον (Herbert T. Weston) υπήρξε στενός φίλος του Μπάροουζ για πολλά χρόνια. Η αλληλογραφία τους εκτείνεται από το 1903 μέχρι το 1945.
(2) Πρόκειται για την δεύτερη σύζυγο του Μπάροους, την ηθοποιό [του βωβού] Φλόρενς Γκίλμπερτ (Florence Gilbert, 1904-1991) την οποία είχε παντρευτεί το 1935. Χώρισαν τον ίδιο χρόνο που γράφτηκε η επιστολή.
(3) Ουέντελ Ουίλκι (Wendell Wilkie), Αμερικανός πολιτικός, υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στις προεδρικές εκλογές του 1940, στις οποίες ηττήθηκε από τον Φράνκλιν Ρούσβελτ. Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των Ρεπουμπλικανών, ήταν σύμφωνος με τον Ρούσβελτ για στρατιωτική βοήθεια προς την Αγγλία. Έτσι, στις 22/1/1941, παραμονές της ψήφισης του νόμου «Lend-Lease» για παροχή στρατιωτικής και άλλης βοήθειας προς την Αγγλία, Ελεύθερη Γαλλία και Κίνα, ταξίδεψε στο Λονδίνο, σαν προσωπικός απεσταλμένος του Ρούσβελτ, μεταφέροντας επιστολή του Αμερικανού πρόεδρου προς τον Τσώρτσιλ.
(4) Ουέστμπρουκ Πέγκλερ (Westbrook Pegler), Αμερικανός δημοσιογράφος και αρθρογράφος, ιδιαίτερα δημοφιλής τις δεκαετίες 1930 και 1940, φανατικός εχθρός του Ρούσβελτ και της πολιτικής του «Νιού Ντιλ», αλλά και των, κατά τον ίδιο, «διεφθαρμένων» εργατικών συνδικάτων στις ΗΠΑ.
(5) Προφανώς αναφέρεται στο αμερικάνικο ποδόσφαιρο, γνωστό σ' εμας σαν «ράγκμπι».