Απόσπασμα από το 3o κεφάλαιο της Ιστορίας των Μεταμορφώσεων
(Καστανιώτης 1998, σσ. 125-126)

——— ≈ ———

Επειδή η μυστική αναζήτηση μπορεί να συντελεστεί μόνο μακριά από βέβηλα μάτια, διασκεύασα ένα ευρύχωρο κελάρι του σπιτιού μου σε εργαστήριο αναζήτησης του Θεού. Η αναγκαία τριπλή οργάνωση του χώρου και η ισόρροπη ανάπτυξη της δραστηριότητας σε κάθε έναν από τους τρεις ιδιαίτερους τομείς του έργου υπήρξαν για μένα γνωστές από παλιά βασικές αρχές. Επειδή κάθε πράξη πρέπει να αρχίζει με την επίκληση της χάριτος του Κυρίου και να τελειώνει με την ευγνωμοσύνη και τον αίνο, στο πιο απομονωμένο τμήμα του εργαστηρίου οικοδόμησα το βωμό της προσευχής και της θυσίας, όπου με καθαρό πνεύμα και πεσμένος στα γόνατα νυχθημερόν ικέτευσα το έλεός του, καλώντας τον με όλα τα μυστικά ονόματα και τα σύμβολα, από τις πεντάλφες των πυθαγορείων ώς το φοβερό εβραϊκό Τετραγράμματον. Στο κέντρο της αίθουσας πάνω σε ένα στενόμακρο πάγκο συγκέντρωσα όλα σχεδόν τα μουσικά όργανα, κυρίως έγχορδα αλλά και πνευστά, γνωρίζοντας τη μυστική σχέση που συνδέει τον αριθμό, τη γεωμετρία και τη μουσική. Κανόνες και τρίγωνα, ευαίσθητοι ζυγοί και κάθε είδους χειρόγραφα συμπλήρωναν το χώρο όπου μετά την προσευχή η θεωρία σκληρά θα δοκιμαζόταν. Το τρίτο στάδιο της εργασίας, εκεί που η ύλη κατάλληλα προετοιμασμένη με την προσευχή και τη θεωρία θα δεχόταν, μέσα από τη διαδικασία της φωτιάς του καμινιού τις διαδοχικές μεταλλαγές και μεταπτώσεις ώς την τελική μεταμόρφωση, υπήρξε ο πλέον επίπονος, βασανιστικός και κυρίως πολυέξοδος τομέας στην απελπισμένη αυτή αναζήτηση του μυστικού της αιωνιότητας. Αναγκάστηκα να μεταφέρω ένα πρόχειρο στρώμα σε μία γωνία για να μπορώ να αναπαύω το κορμί μου στο λίγο ελεύθερο χρόνο που άφηνε η φροντίδα για τη συνεχή τροφοδοσία της φωτιάς.