Τι πονηριές, τι έχθρες εναντίον τού Οδυσσέα
από τους τιποτένιους κυβερνητικούς.
Ενάντια στους Τούρκους αβοήθητο τον άφισαν.
Δεν νοιάζονταν για την καλή πορεία του αγώνα,
αν ήταν να διακριθεί αυτός.
Και λυσσαλέα τον συκοφαντούσαν.
Ξέραν καλά πως ο Ανδρούτσος ήταν και στο μυαλό ανδρείος.
Είχε ανδρεία θέληση κι ατρόμητη παλικαριά.

Ο Νίκος Εγγονόπουλος
ήθελε σε κατάλληλο καιρό γι' αυτόν να γράψει
το πιο ωραίο του τραγούδι.
Την απαράμιλλή του λεβεντιά να υμνήσει.
Της περηφάνειας σύμβολο μοναχικό.
Με ριζοσπαστικές προτάσεις
στον κατά είκοσι χρόνια μεγαλύτερό του Θοδωρή Κολοκοτρώνη.
Όμως ο <Γέρος> φαίνεται
δεν είχε την επαναστατική ορμή του Ανδρούτσου .
Ζύγιζε,καθώς φαίνεται, τα υπέρ και τα κατά,
πριν κινηθεί να κάνει κάτι.
Και όμως αν δεχόταν, μαζί θα έκαμναν πολλά,
κι η Επανάσταση πιο γρήγορα θά' φτανε στην Ιθάκη.
Το βλέμμα του ήταν μονοπάτι λευτεριάς .
Τα λόγια του και οι γραφές του λάβα,
που τρόμαζε τους πονηρούς του αντιπάλους.