Καλές & κακές πράξεις

Τα πουλιά διέσχιζαν με προσοχή τον ουρανό, λες και δεν ήθελαν οι φτερούγες τους να τον πληγώσουν, αναζητώντας κλαδί να κοιμηθούν πριν σουρουπώσει. Είχα καιρό να καθίσω στο μπαλκόνι με τη μητέρα μου, αλλά της όφειλα περισσότερο χρόνο, έχοντας αφιερώσει ώρα στο τηλέφωνο με τη θεία μου, που σπανίως τηλεφωνεί η ίδια, αν και μικρότερη αδελφή, όπως δεν ξεχνά η μητέρα μου.
Είχαν επίσης προηγηθεί τηλεφωνήματα σε γιατρούς, γείτονες και γυναίκες που εργάζονται σε σπίτια άλλων. Οι γυναίκες αυτές συνήθως φροντίζουν άλλες γυναίκες, γιατί δεν τις φροντίζουν οι άντρες ή έχουν φροντίσει να πεθάνουν.
Στις αυλές των πολυκατοικιών υπάρχουν δέντρα. Κάποια υπήρχαν πριν χτιστούν σπίτια, στα οποία άλλα δέντρα παραχώρησαν τη θέση τους ή κομμάτια από το σώμα τους, που έγιναν ξύλινες κατασκευές, πατώματα, τραπέζια και καρέκλες. Τώρα καθόμαστε στις αγκαλιές νεκρών φυτών, όπου άλλοτε έψαχναν να κρυφτούν τα πουλιά.
Εδώ έφερναν όσους είχαν πρόβλημα με τους πνεύμονές τους. Είχαν φέρει μικρή και τη νονά μου, όπως συμβούλευσε συγγενής τους, γιατρός στο νοσοκομείο Σωτηρία. Συνώνυμο της δουλειάς μας είναι το όνομα αυτό, έλεγε ο γιατρός, όταν η γυναίκα του παραπονιόταν ότι δεν της αφιέρωνε αρκετό χρόνο.
Υπήρχαν λίγες κατοικίες μετά τον πόλεμο και η νονά και η χήρα μητέρα της έμεναν σε ένα σπιτάκι με τεράστιο κήπο. Έτσι γνώρισε την περιοχή όπου μετακόμισε δεκαετίες αργότερα. Έπειτα ήρθαμε και εμείς.
Ήταν μια εποχή όταν οι πιο ισχυροί ήθελαν να τελειώνουν με τους πιο αδύναμους. Από ισχυρή οικογένεια η μητέρα της νονάς όμως παρουσίασε ως κηπουρό τον ξάδελφό της που κρυβόταν και γλίτωσε. Αν τον είχαν σκοτώσει, δεν θα είχε γεννηθεί να γιορτάσει γενέθλια ο γιος του. Ο Λουκιανός δεν θα συγκέντρωνε όλον αυτόν τον κόσμο στην παραλία για τη συναυλία του, κατέληξε η μητέρα μου.
Ήταν μια καλή πράξη. Οι κακές πράξεις μπορεί να υπερτερούν. Αλλά, αν δεν υπήρχαν κακές πράξεις, ποιος θα ήξερε ότι υπάρχουν καλές;

Σε όλα συμφωνούμε

Έβαλα στη μητέρα μου λίγο λευκό τσίπουρο, γιατί της είχε φανεί βαρύ το κίτρινο αγιονέρι από τα Μετέωρα. Περιβρέχει τα πάντα, καθώς αρακάς περνά από το πιάτο στο στόμα, όπου προσθαλασσώνονται κομμάτια καλαμαράκι, συνοδεύοντας ελιές και πιπεριές από βάζο όπου τις βάζουν, ενώ η φέτα παραμένει αμερόληπτη σε άλλο σκεύος, όπως συμβούλευε η γιαγιά, που δεν ήθελε να ανακατεύονται κτηνοτροφία και αλιεία.
Σε όλα συμφωνούμε, παρατήρησε η μητέρα μου, που θυμάται, όταν πλησιάζουν τα γενέθλιά της, ότι οι γονείς της, πριν τους γνωρίσει, είχαν έρθει από την απέναντι όχθη.
Υποθέτω αναφερόταν στο φαγητό, σε αυτό συμφωνούμε, εφόσον τα καλαμάρια έχουν ψαρευτεί από καλαμαράδες στο Αιγαίο και όχι σε πέλαγος, το όνομα του οποίου δεν εμφανίζεται σε δικούς μας δρόμους, όσο θάλασσα και αν τα έχουν κάνει και εκεί.
Διακόσια χρόνια από τότε που άρχισαν να διπλώνουν τις φουστανέλες, τρώμε μαρμελάδα το πρωί, όπως όλοι οι πολιτισμένοι, που σε ξένα μάρμαρα αφήνουν τη σκουριά τους.
Απέναντι όμως, η μητέρα έλεγε του γιου της να δοκιμάσει με το πρωινό του τα ωραία αγγουράκια και ντομάτες που τους είχαν φέρει.
Έτσι θα είναι, είπε η δική μου μητέρα, γιατί, αν δεν ήταν έτσι, δεν θα υπήρχε αυτή η σκηνή στο σίριαλ από τη διπλανή χώρα, αλλά κάτι άλλο θα έβαζαν στη θέση της, που θα αναγνώριζαν οι θεατές ως επιβεβαίωση της δικής τους ζωής, που συνεχώς αμφισβητείται.
Έπειτα τσουγκρίσαμε τα ποτήρια σε ένδειξη συμφωνίας. Πάνε χρόνια από τότε που πέθανε ο πατέρας μου και δεν είναι κομψό να συνεχίζουμε τις σπονδές στη μνήμη του.

Η γενναιότητα των άθλων

Χρόνια πολλά, είπα στη μητέρα μου, που έχει γενέθλια σήμερα.
Ευχαριστώ, αλλά μένουν λίγα, παρατήρησε χαμογελώντας.
Έπειτα με μάλωσε, ίσως για να μην ξεχνάμε τα αυτονόητα.
Μα τι ώρα σηκώθηκες, είπε. Δεν είχε ακόμη ξημερώσει.
Έπρεπε, δικαιολογήθηκα, πριν η αντηλιά μού πάρει τα μάτια,
να κοιτάξω πίνακες με αριθμούς, που προσθέτουν το βάρος τους
ο ένας στον άλλο ή το αφαιρούν πριν στο μηδέν καταλήξουν.
Έχει μια δική της φιλοσοφία ζωής η αριθμητική υπομένοντας
αυτούς τους πολλαπλασιασμούς που οδηγούν σε διαιρέσεις.
Θεωρία της είναι να βλέπει όλα όσα θα μπορούσαν να συμβούν,
ενώ τελικά συμβιβάζεται με τις πράξεις της.

Σχετικά κείμενα

«Τα κορίτσια»: Τι ψυχή έχει μια ηλεκτρική κουζίνα;
«Τα κορίτσια»: Κινητικότητα
«Τα κορίτσια»: Χαρτοπετσέτες