ἀλλ᾿ ὡσεὶ πόρνῃ χρήσονται τῇ ἀδελφῇ ἡμῶν; (Γενέσεως, λδ΄ 31)

στον αξιότιμο κ. Δ. Μ.

με κοίταξες πίσω από τα γυαλιά με το μέλημα να πιστωθείς την έπαρση
έπαρσις επί παντός
καθηγουμένου του βλέμματος  — πάντα πίσω απ' τα γυαλιά
πρόστυχο
σίγουρο βλέμμα                                                                                                                                          
καθαρότητα διανοητική να επιτύχεις το ποθούμενο

με ευφυολογήματα διέστρεψες κάθε αντίπαλον γνώμη
αλλοίωσες την λογική αντίσταση κάθε λόγου νεαρού
καθυπέταξες λόγω τε και έργω
την αιδώ
διδάσκαλος ων

κι ο σοφός ο Σόλωνας ομνύει περί τούτου
τί φταίς
παιδός τ' ἠδὲ γυναικός,
ἐπὴν καὶ ταῦτ' ἀφίκηται ὥρη*
γιατί τώρα;
σὺν δ' ἥβη γίνεται ἁρμοδίη*
δαιμονική απόλαυσις

βία δεν χρειάστηκες
είχες ήδη εξασκήσει άνευ χειρών
μεθοδικά, βήμα-βήμα
της γοητείας συνδραμούσης
και του ελέγχου των κινήσεων

εκμετάλλευσις παντοειδής κι επιθυμίες μόνον
αμφοτέρων αδιόριστες εξικνούμενες
αφού και έντονες ως εκ της νιότης — όχι της δικής σου
διέτασσες και όριζες και πάντα ταύτα εγένοντο
αγάλι-αγάλι, ήξερες, κρατώντας μη χάσεις την επαφή
και δώστου                                                                                                                          

κι επαιρόσουν δίχως τύψεις — αλλ' έπαρσις μόνον·
πόση ταπείνωσις — δι' ελευθερίαν πόθου
που εσκλάβωνε
η δαιμονική σου δραστηριότητα — πονηρία την λεν·
ήσουν ευτυχισμένος
και κρατούσες κι ημερολόγιο

* Τ' αρχαίο στιχάκι Σόλωνος του νομοθέτου (απ. 24): «και, όταν παρουσιαστεί ευκαιρία, την απόλαυση της νιότης ενός εφήβου ή μιας κοπελιάς· αυτά φτάνουν και περισσεύουν σ' έναν θνητό, για να 'ναι ευτυχισμένος» (απόδοση Ν. Πετρόπουλου).