Χάρτης 31 - ΙΟΥΛΙΟΣ 2021
https://dev.hartismag.gr/hartis-31/metafrash/stoxasmoi-panw-se-ena-gkreipfroyt-kai-alla-poihmata
Pitahaya
Μάθε μoυ ένα φρούτο της
πατρίδας σου είπα κι εσύ τρύπωσες για λίγο σ’ ένα μαγαζί
κι ύστερα βγήκες κρατώντας στο χέρι σου για μένα
ένα κίτρινο παχύ κουκουνάρι.
δεν είχαμε μαχαίρι
το έβαλες στα δόντια σου
λοξά σαν πουλί και δάγκωσες
κι έσπασες τα σαρκώδη
φύλλα του ή μήπως ήταν πέταλα
λευκό σχεδόν στην καρδιά
γεμάτο μαύρους σπόρους
γλυκό κι ελαφρύ σαν παγωμένο σύννεφο
σαν ένα εξωτικό σορμπέ που προωθούν
σκυταλοδρόμοι από μια βουνοκορφή
χέρι με χέρι απευθείας
στο ψηλό τραπέζι των Ίνκας.
Καθίσαμε σε μεταλλικές καρέκλες
ακόμα υγρές απ’ τη βροχή το ρούχο μου
μούσκεμα περνούσε το φρούτο σου από τον ένα στον άλλο
όσο κι αν προσέχαμε δεν καταφέραμε
να μη χύσουμε το χυμό
τα μάγουλά μας να κολλάνε τα δάχτυλά μας
κι αυτά να κολλάνε τα δάχτυλά ο ένας του άλλου όχι
ούτε μια στιγμή δεν αγγίξαμε
Στοχασμοί πάνω σε ένα γκρέιπφρουτ
Να ξυπνάς όσο υπάρχει χρόνος για τα πάντα
Προτού τα άγχη της ημέρας
σε αρπάξουν
Να έρχεσαι στην κουζίνα
Και να ξεφλουδίζεις μια μικρή μπάλα του μπάσκετ
για πρωινό
Να αφαιρείς το περίβλημα
σαν στρώμα από βαμβάκι ένα σύννεφο από λάδι
να δραπετεύει απ’ τις τρυπίτσες των πόρων
καθαρό και αψύ σαν πιπέρι
Να απομακρύνεις κάθε απαλό ροζ τμήμα από τη θήκη του
πολύ προσεχτικά να μη σπάσει
ούτε ένα μαργαριταρένιο κοχύλι
Να αφήνεις κάθε κομμάτι να γλιστρήσει
σε ένα ψυχρό μπλε κινέζικο μπολ
ο χυμός να λιμνάζει ωσότου ολόκληρο
το φρούτο πια χωριστεί από τη φλούδα του
και μόνο τότε να τρως
μια τόσο γλυκιά πειθαρχία
εντελώς ανούσια μια ιερή
σύμπραξη των χεριών και των αισθήσεων
μια παύση ένα μικρό κενό
κάθε χρόνο δυσκολότερο να ζεις δίπλα
κάθε χρόνο δυσκολότερο να ζεις δίχως
H πανταχού παρουσία των σπουργιτιών
Ζητήθηκε κάποτε από έναν ταξιδιώτη που γνώρισε πολλές ηπείρους να αναφέρει το πιο αξιοσημείωτο από όλα όσα είδε. Εκείνος αποκρίθηκε: η πανταχού παρουσία των σπουργιτιών. —Adam Zagajewski
Σπουργίτι που σύρει μια μακρόστενη κόρα ψωμιού πίσω του
Σπουργίτι που το κεφάλι του έχει μείνει φαλακρό απ’ τις αμέτρητες διαμάχες
Σπουργίτι που γέρνει το κεφάλι λίγο στο πλάι λες κι αμφιβάλλει για κάτι
Σπουργίτι που ακολουθεί κάθε ελάχιστη χειρονομία σου
Σπουργίτι που κατασκοπεύει από μακριά την άκρη ενός τραπεζομάντηλου που τρέμει
Σπουργίτια που ορμούν εκεί που συγκεντρώνονται σπουργίτια
Σπουργίτι που χτυπά τα φτερά ενώ σέρνει μια φράουλα
Σπουργίτι ληστής με μαύρη μάσκα που κλέβει ένα μαντήλι
Σπουργίτι που η αγαπημένη του ποιητή κρατά αγκαλιά για να τον κάνει
να ζηλέψει ενώ εκείνο τσιμπά το δάχτυλό της δυνατά δυνατότερα
Σπουργίτι που κυνηγά μια χάρτινη πεταλούδα που ανεμίζει και τσιμπάει τον αέρα κάθε φορά που αποτυγχάνει να την φτάσει
Σπουργίτι άγριο, σπουργίτι ανυποχώρητο κανένα έλεος
Σπουργίτι νεοσσός με ασχημάτιστα ακόμα φτερά, μένει σκυφτό στο περβάζι
Σπουργίτι που παιδεύεται πάνω από ένα κομμάτι ψωμί ώσπου να αρπάξει την ψίχα του
Σπουργίτι που τα πόδια του μετα βίας λικνίζουν το κλαράκι μιας ιτιάς και που ορμά στον αέρα προκαλώντας ανεπαίσθητο τρέμουλο στα φύλλα
Σπουργίτι το χρώμα της σκόνης και της λάσπης και των ξερών βλαστών
Σπουργίτια που συλλαμβάνονται στον αέρα από αγρότες που χτυπούν κατσαρόλες
πετούσαν πριν τώρα πεταμένα σε μαλακό σωρό από σώματα
Σπουργίτι που λέει cheap σπουργίτι που λέει Philip Philip
σπουργίτι που κρατά τα μυστικά των μελαγχολικών ανδρών και γυναικών
σπουργίτι που πυροβολείται σπουργίτι που ηχεί καθώς διαλύεται κάτω από την σόλα της μπότας ενός αγοριού όπως ακριβώς και τα καφέ φύλλα του Οκτωβρίου
Σπουργίτι του οποίου την πτώση από τον ουρανό προσέχει ποιος Θεός
Σπουργίτι που κάνει κατάληψη στη φωλιά μικρού πουλιού στα χελιδονόσπιτα
που μετακομίζει εκεί μαζί με συμμορία κακοποιών και πάει η γειτονιά
σπουργίτι που σκότωσε τον Cock Robin κι ύστερα το κρέμασαν σαν ληστή
Σπουργίτι που τα χάνει δεν ξέρει ποια κατεύθυνση να πάρει στο αεροδρόμιο και οι κάμερες το καταγράφουν
Σπουργίτι που λένε πως οδήγησε τους Άγγλους στην πίστη
Σπουργίτι που εισήλθε στην βασιλική αίθουσα εν μέσω χιονοθύελλας
φτερούγισε από παράθυρο σε παράθυρο κι εξαφανίστηκε
Σπουργίτι ονειρεύεσαι κάτι παραπάνω από λίγη ζεστή
ανήσυχη ζωή ανάμεσα σε δύο διαδρόμους του τίποτα
ο ένας για πάντα που προηγείται εκείνου που για πάντα έπεται