Ιδανικό το δείλι του Ιουλίου
κι ο ορίζοντας κι η άμμος ένα μνήμα,
όπου γαληνεμένο πια το κύμα
φορά τα χρώματα πενθούντος ίου.

Στην ακροθαλασσιά του μαρτυρίου
του ταξιδιού τ’ αχνογραμμένο νήμα
κόπηκε και ζωγράφισε ένα ποίημα
θολό, μες τα νερά της Μεσογείου.

Φιλάει την αμμουδιά μ’ όλο το σώμα
ένα παιδί που παίζει στ’ ακρογιάλι.
Καθώς το κύμα σκάει γλυκά στο στόμα,

την πλάτη του στον κόσμο έχει γυρίσει
χαμογελώντας στου ήλιου την αγκάλη.
Ποιος από μας τολμά να τ’ αντικρίσει;