Πάλη              

Ρώτησε μάνα
τα ξερά φύλλα της μήτρας σου
(ακούς τις πατημασιές μου;)

ρώτησε το σπίτι, τα κλειδιά
τους γείτονες
αν γνωρίζουν
αν με είδανε

καθώς θροΐζανε σιγαλά το σώμα τους
ποτίζοντας τις γλάστρες
καθαρίζοντας το αυτοκίνητο
κι αθόρυβα μαραίνονταν
κι ο ύπνος τους λιγόστευε
τ’ αγκάθια του
από ανεξήγητη έλξη για το θάνατο

ρώτησε το δρόμο
(που κάλπασε βιαστικά προς κάπου)
γιατί ξεπέζεψε
και σκότωσε το άλογό του

κι ετοίμασε την απάντηση
πριν οι πατημασιές θεριέψουν

πριν ξεκινήσει η πάλη
κι η ερώτηση κι η απάντηση
δεθούν σφιχτά
με το γρανιτένιο λώρο της βαρύτητας.

Πασατέμπος της όρασης

Είμαι ένα πηγάδι
με λιγοστό νερό
καμιά φορά στερεύω
και μονάχα κοιτάζω

το ανάπτυγμα του ειδώλου μου
στο θόλο

καθώς πέφτει
τον ίλιγγό του στα τοιχώματα
τον ξερό του κρότο.

Αντιστροφή της μοίρας
επαναληπτική·
πασατέμπος της όρασης.