Ο ταξιδιώτης μέσα μου κουράστηκε να διαβαίνει
γέφυρες εσπερινές που ενώνουν
όχθες αόρατες, κατά το σκότος
που προσκαλεί και προμηνύει.

Ο οδοιπόρος μου τραβά κατά το σκότος
όπου στο σεληνόφως φλογέρας μουσική
υφαίνει ένα πέπλο από ασήμι και βελούδο,
σάβανο για την καρδιά του που χηρεύει.

Κι ας είναι κουρασμένος, κι η καρδιά του
μονάχη μες στη θλίψη, φοβούμαι
δεν θα σταθεί να ξαποστάσει· η γέφυρα ωθεί
διαρκώς μπροστά κι η μουσική σε θέλγει.

Κι αν επιμείνει στην πορεία του, μαζί του πάντα θα ’μαι,
ας αντέξει όποιος μπορεί, ή ας πέσει.
Έχω στρέψει την καρδιά μου στη σιωπή
που σαν μανδύας μεταλλικός κρατεί και συνετίζει.

O Άλβιν Φάινμαν (1929-2008) γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Σπούδασε στο τοπικό Κολλέγιο και στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές φιλοσοφίας στο Γιέηλ, όπου δίδαξε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, προτού επιστρέψει στη Νέα Υόρκη όπου εργάστηκε στο χώρο του κινηματογράφου και δίδαξε λογοτεχνία. Η πρώτη του ποιητική συλλογή Preambles and Other Poems δημοσιεύτηκε το 1964. Τα «Άπαντά» του εκδόθηκαν τον Ιούλιο του 2016 με τίτλο Corrupted into Song: The Complete Poems of Alvin Feinman.

Μολονότι ο Χάρολντ Μπλουμ περιλαμβάνει τον Φάινμαν στον «κανόνα» της Δυτικής λογοτεχνίας, το έργο του δεν ανευρίσκεται στις βασικές ανθολογίες της σύγχρονης Αμερικανικής ποίησης. Όπως έχει αναφερθεί ο Φάινμαν είναι μια πολύ ιδιαίτερη φωνή, που επικοινωνεί προτού γίνει κατανοητή – επιτελώντας το κατά Έλιοτ έργο της αυθεντικής ποίησης. Η ποίηση του θέτει πολλές απαιτήσεις στον αναγνώστη, και συχνά «αντιστέκεται στη νόηση, σχεδόν με επιτυχία», ακολουθώντας εδώ τον Ουώλλας Στήβενς. Κατά τον Μπλουμ το έργο του είναι μια διαρκής, βασανιστική νοητική δραστηριότητα που εκφράζει μια «τραγωδία του νου, θύμα των ίδιων των προθέσεών του, που είναι να συνθέτει διαχωρίζοντας».