^{Μνήμη Χριστόφορου Λιοντάκη}

O Dieu, purifiez nos cœurs!
Purifiez nos cœurs!

Ναι τις γραμμές τις όρισες για μένα
σε τόπους ευχάριστους,
Και το κάλλος της Βενετίας σου αυτής
το έδειξες σε μένα
Ώσπου η ομορφιά της έγινε για μένα
αιτία δακρύων.

Ω Θεέ, τι μεγάλες καλοσύνες
    έχουμε κάνει σε χρόνους παλιούς
        και τις ξεχάσαμε,
Ώστε να δώσεις αυτό το θαύμα σ’ εμάς,
        Ω Θεέ των υδάτων;

Ω Θεέ της νύχτας,
        Ποια μεγάλη θλίψη
Έρχεται σ’ εμάς,
        Ώστε έτσι να μας ξεπληρώνεις
Πριν από την ώρα του ερχομού της;

Ω Θεέ της σιωπής,
        Purifiez nos cœurs,
        Purifiez nos cœurs,
Διότι είδαμε
Την δόξα της σκιάς τού
        ομοιώματος της θεραπαινίδας σου,

Ναι, η δόξα της σκιάς
        του Κάλλους σου περπάτησε
Επί της σκιάς των υδάτων
Στην Βενετία σου αυτή.
        Και ενώπιον της ιερότητος
Της σκιάς της θεραπαινίδος σου
Απέκρυψα τους οφθαλμούς μου,
        Ω Θεέ των υδάτων.

Ω Θεέ της σιωπής,
        Purifiez nos cœurs,
        Purifiez nos cœurs,
Ω Θεέ των υδάτων,
εξάγνισε τις καρδιές εντός μας,
Γιατί εγώ είδα την
Σκιά της Βενετίας σου αυτής
Να πλέει πάνω στα νερά
        Και τα αστέρια σου

Έχουν δει αυτό το πράγμα, από τις μακρινές τροχιές τους
έχουν όντως δει αυτό το πράγμα.
        Ω Θεέ των υδάτων,
Όπως είναι τ’ αστέρια σου
σιωπηλά για μας στις μακρινές τροχιές τους,
Έτσι και η καρδιά μου
σωπαίνει τώρα εντός μου.

        Purifiez nos cœurs,
Ω Θεέ της σιωπής,
        Purifiez nos cœurs,
Ω Θεέ των υδάτων.